هم اکنون ممکن میباشد این سؤال برای طراحی سایت در مشهد  شما پیش بیاید که در‌صورتی‌که بخواهیم نرم‌افزار ی خویش را روی پردازنده های متفاوتی ایفا کنیم چه بایستی کرد؟ در جواب بدین سؤال باید اعلام‌کرد که نرم‌افزار را بایستی برای پردازنده های متعدد به لهجه ماشین مبدل ایجاد کرد.

بخش اعظمی از کامپایلرها فقطً برای یک سیستم دلیل خاص و یک نوع پردازنده سورس کد را به گویش ماشین تبدیل می نمایند. لذا، یک کامپایلر ویندوزی فقطً خواهد توانست نرم‌افزار‌هایی که پایین سیستم دلیل ویندوز انجام می گردند را ساخت و ساز نماید (ولی گفته می‌گردد که بخش اعظمی از اپ‌های مندرج برای سیستم ادله مکینتاش دارنده دو پوشه اجرایی می‌باشند؛ یکی از برای پردازنده های PowerPC که در مک به کار گیری میشوند و دیگری برای پردازنده های Intel که در بقیه سیستم‌ها اینجانب پاراگراف سیستم‌های تازه مکینتاش آیتم به کار گیری قرار میگیرند.

در قبلی کامپایلرها بسیار نماید بودند. اپ نویس باید سورس کدش را به اپلیکیشن کامپایلر وارد میکرد و سوای اغراق صبح روز آن گاه می‌آمد تا سود را تحویل بگیرد. حتی درصورتی که اپ نویس یک نادرست کوچک مرتکب می‌شد، باید سورس کد خویش را تصحیح کرده و نرم افزار را از تازه کامپایل نماید و یک روز دیگر چشم به راه بماند.

با اعتنا به‌این که کامپایلرها خیلی نماید بودند، محققان علم ها کامپیوتری چیزی جدیدی به عنوان Interpreter یا این که مفسر پباده سازی کردند. دقیقاً همچون معنی کننده یک گویش زنده که به سخن‌های شخصی گوش می دهد آن‌گاه خط به خط آن‌ها‌را به زبانی دیگر ترجمه می نماید، Interpreter هم خیلی سریع خط به خط دستوراتی که ما نوشته‌ایم را به گویش ماشین تبدیل می نماید. مسأله ای که راجع‌به با Interpreter ها وجود دارااست این میباشد که خلاف کامپایلرها، این قابل انعطاف افزارهای تازه نمی‌توانند دستوراتی که به گویش ماشین تبدیل گردیده‌اند را در فولدر اجرایی مستقل ای ذخیره سازند و در قبال، امرها تبدیل گردیده به گویش ماشین را در جایی در خاطر ی سیستم محافظت می نمایند. لذا در صورتیکه بخواهید نرم افزار ی خویش را به فروش برسانید، هیچ پوشه اجرایی ندارید که در چنگ مشتریان قرار دهید بلکه بایستی سورس کد گرانبها خویش را به فروش برسانید که بعداً ممکن میباشد کسی اسم آن را تغییر تحول داده و با نامی نو، دوباره آغاز به فروش نماید!

نکته

ولی با پیشرفت علم ها کامپیوتری، پژوهشگران توانسته اند کامپایلرهای به مراتب سریع‌تری پباده سازی نمایند و امروزه اینترپریترها برای برخی لهجه‌های خاص که به عنوان لهجه‌های Scripting شناخته میگردند آیتم به کارگیری قرار میگیرند.

دیدیم که به کار گیری از کامپایلرها نماید بود و اینترپریترها ها هم سبب ساز به لو رفتن سورس کد می شدند، لذا نیاز به منش‌فعالیت سو‌مین می‌بود تا برنامه نویس ها بتوانند نرم افزار‌های خویش را منتشر نمایند و این شد که رویه‌فعالیت سو‌مین به عنوان Byte-code یا این که Pseudocode که غالباً به عنوان P-code شناخته میگردد ابتکار شد. برخلاف طرز نخستین که برنامه نویس ها می‌آمدند و سورس کد خویش را با به کارگیری از کامپایلر یک سیستم برهان خاص به گویش ماشین مبدل می ساختند، در نحوه سوم نرم‌افزار نویس اپلیکیشن اش را به یک فولدر P-code کامپایل میکرد.

هم اکنون با به کار گیری از این فولدر P-code و یک اینترپریتر منحصر به فرد -اسم این پوشه اصطلاحاً Virtual Machine یا این که ماشین مجازی میباشد- می‌قدرت دستوارت قرار گرفته درون این فولدر را به کدهای باینری قابل ادراک برای هر سیستم عاملی مبدل ایجاد کرد.

مزیت این نحوه این میباشد که نرم افزار نویس قادر است یک ورژن از P-code اپ اش را منتشر کرده، آن‌گاه یوزرها سیستم دلیل های گوناگون از آن به کار گیری نمایند. به هر حالا نرم‌افزار‌هایی که به پوشه P-code کامپایل میشوند مشکلاتی هم دارا‌هستند. عمده ترین خلل آن ها این میباشد که به سریعی اپ‌هایی که به لهجه ماشین کامپایل می شوند نمی باشند. علاوه بر این، در شرایطی‌که روی سیستم مد لحاظ ما ماشین مجازی نصب نباشد، نرم افزار قابل انجام نخواهد بود!

مشهور ترین زبانی که از P-code به کارگیری می‌نماید لهجه نرم افزار نویسی جاوا میباشد. بعد از آن که شما نرم افزار‌ای با این لهجه نوشتید، در آغاز باید آن را به یک فولدر P-code کامپایل نمایید آن‌گاه روی هر سیستمی که ماشین مجازی جاوا یا این که JVM نصب باشد، نرم افزار ی شما قابل انجام خواهد بود.

ایده ی پشت P-code این میباشد که اپلیکیشن نویس یک توشه اپلیکیشن اش را می نویسد، آن گاه در هر جایی و روی هر سیستم عاملی آن را ایفا می‌نماید (شعار گویش جاوا دقیقاً همین میباشد؛ به عبارت دیگر، Write Once, Run Everywhere) دقت داشته باشیم که احتمال وجود داراست اپ‌هایی که بدین طرز انجام می شوند روی یک سیستم دلیل به خیر فعالیت نمایند ولی روی سیستم ادله دیگری با پاره ای خطاها مواجه باشند اما این در حالی میباشد که گویش‌هایی همانند جاوا توانسته اند تا حد متعددی این نقص‌ را رفع نمایند.

شناخت با IDEها

با توسعه نیازهای برنامه نویس ها از یک سو و همینطور ماهر خیس شدن -یا این که بهتر بگوییم پهناور خیس شدن- گویش های نرم‌افزار نویسی، این نیاز حس شوید تا ویرایشگرهای کد به چیزی بیشتراز یک ادیتور سورس کد مجهز شوند و فیض این شد که IDE ها به وسیله موسسه ها قابل انعطاف افزاری پباده سازی گردیده و روانه ی بازار شدند.

IDE که مخفف واژگان Integrated Development Environment در معنای فضا یکدست بسط ی اپ میباشد این قابلیت و امکان را در مشت برنامه نویس ها گویش های اپ نویسی گوناگون قرار می‌دهد تا علاوه بر کدنویسی، کارهایی همانند دیباگ کردن،‌ کامپایل کردن، رابطه با گیت و بخش اعظمی شغل های دیگر را اجرا دهند. از پر اسم و رسم ترین IDEهای اپن سورس و بدون‌پول، می شود به Eclipse اشاره نمود که از گویش های اپلیکیشن نویسی متفاوت مثل سی، سی پلاس پلاس، جاوا، پی اچ پی و ... پشتیبانی می نماید.